|
XIX Sympozjum Odonatologiczne w Rutce-Jeleniewo Suwalski Park Krajobrazowy i okolice 6-9 lipca 2023 r. Na podstawie materiałów opracowanych przez Agnieszkę Tańczuk. Sprawozdanie opatrzone zostało zdjęciami: Pawła Buczyńskiego, Jacka Dumańskiego. Krystiana Ołdaka, Anny Rychłej, Agnieszki Tańczuk, Grzegorza Tończyka, Konrada Wiśniewskiego i Adama Tarkowskiego, mapki wykonała Ewa Miłaczewska. |
|
Naszą bazą wypadową (i to dwukrotnie, bo jeszcze podczas rekonesansu w czerwcu) było Gospodarstwo agroturystyczne „Głazowisko” Haliny i Adama Kułakowskich położone w miejscowości Rutka, niedaleko Jeleniewa. Adam Kułakowski to pasjonat wszystkiego co żyje, gawędziarz, który czarował nas swoimi opowieściami każdego wieczoru i świetny kucharz, bo udało mu się zaspokoić gusta wszystkich uczestników sympozjum. A dlaczego tak bardzo nam się wszystkim podobało? Zobaczycie na zdjęciach :-) Wakacje jeszcze trwają, więc może ktoś skorzysta i wybierze się tam na urlop: glazowisko@glazowisko.pl. Poniżej na mapach pokazane są odwiedzane przez nas w trakcie sympozjum stanowiska, na których prowadziliśmy obserwacje. |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
Dzień zaczęliśmy prezentacją przedstawicieli Suwalskiego Parku Krajobrazowego i Wigierskiego Parku Narodowego — Karoliny i Radosława Lewoń. Przybliżyli nam oni historię powstania parku oraz nakreślili walory przyrodniczo-krajobrazowe miejsc, w których będziemy prowadzili obserwacje. |
|
|
||
|
|
| Jezioro Linówek i otaczające go torfowisko przejściowe w Rezerwacie Rutka stanowiska nr 1 i 2 , zwanym również Głazowiskiem Rutka, urzekło nas już podczas czerwcowego rekonesansu stanowisk, na którym byliśmy razem z Pawłem Buczyńskim i Pawłem Bojarem. Podczas sympozjum udało nam się tam stwierdzić, oprócz kilku gatunków zalotek, również miedziopierś północną (Somatochlora arctica). Ania Rychła odwiedziła też zbiornik śródłąkowy w rezerwacie. |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
| Kolejnym punktem programu była torfianka w miejscowości Błaskowizna przy „Zagrodzie nad Hańczą” stanowisko nr 3, gdzie podczas rekonesansu obserwowaliśmy łątkę halabardówkę (Coenagrion hastulatum). Tym razem wody było dużo mniej i w zbiorniku dominowała już fauna letnia: dwa gatunki pałątek — pospolita (Lestes sponsa) i niebieskooka (L. dryas) oraz szablaki krwiste (Sympetrum sanguineum). |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
| ||
|
Nieopodal, znajdował się jeszcze drugi, większy zbiornik z dużą ilością wody stanowisko nr 4, gdzie szukaliśmy iglicy małej (Nehalennia speciosa) — niestety bezskutecznie, ale udało się Ani Rychłej znaleźć jednego samca C. hastulatum, a pod koniec naszej wizyty — szablaka żółtego (Sympetrum flaveolum). Latały jeszcze zalotki większe (Leucorrhinia pectoralis) i pojawiały się pierwsze pałątki małe (Lestes virens). |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
| ||
|
Staw Turtulski w Malesowiźnie to miejsce odwiedzane tłumnie przez turystów, między innymi dlatego, że obok niego mieści się główna siedziba Parku. Nazwa tego stawu pochodzi najprawdopodobniej od nazwiska młynarza, a początki młyna, który znajduje się na Czarnej Hańczy sięgają XVII w. |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
||
|
Poniżej stawu przy rzece stanowisko nr 6 latały świtezianki dziewice (Calopteryx virgo), ale docierały też one nad sam staw. Nad stawem latały jeszcze żagnice rude (Aeshna isoceles), ale cieszyły nas bardzo żagnice wielkie (Aeshna grandis), które siadały nawet przy miejscu parkingowym. Najliczniejsze były jednak lecichy pospolite (Orthetrum cancellatum) i nieodłączny element suwalskiej odonatofauny — ważki rude (Libellula fulva). Przy siedzibie parku, pracownica zrobiła nam grupowe zdjęcie. |
|
|||
|
Zdjęcie grupowe uczestników sympozjum. Stoją od lewej: Paweł Czechowski, Alicja Dubicka-Czechowska, Jacek Dumański, Alicja Harcińska PK Puszczy Rominckiej, Magdalena Marzec Suwalski PK, Radosław Lewoń Wigierski PN, Karolina Lewoń Suwalski PK, Konrad Wiśniewski, Szymon Śniegula, Grzegorz Tończyk, Magdalena Jędro, Małgorzata Goc, Grzegorz Jędro. Siedzą od lewej: Nikola Góral, Piotr Mikołajczuk, Jacek Słupek, Anna Rychła, Agnieszka Tańczuk, Adam Tarkowski. (Zdjęcie zrobiła przypadkowo napotkana pracownica Suwalskiego Parku Krajobrazowego) |
|||
| Po owocnej pracy w terenie, nadszedł czas na wystąpienia na temat szeroko rozumianej przyrody, bo było też o egzotycznych podróżach dzięki ekipie w składzie: Magdalena i Grzegorz Jędro oraz Alicja Dubicka-Czechowska i Paweł Czechowski. Prezentacje wygłosili Grzegorz Tończyk i Nikola Góral, a Szymon Śniegula przedstawił poster. |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
||
|
W roku 2023 przypada 25-lecie założenia Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego. |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
Pierwszym miejscem, w jakie się udaliśmy w sobotę była piaskownia w Brodzie Małym stanowisko nr 7. Piaskownia leży przy zachodnim skraju miasta Suwałki, z dala od Suwalskiego Parku Krajobrazowego i można ją zobaczyć na osobnej mapce na początku sprawozdania.Teren piaskowni zmienił się od czasu czerwcowego rekonesansu — większość mniejszych zbiorniczków całkiem wyschła, pojawiło się za to więcej roślinności, z której korzystały m.in. wszystkie polskie gatunki lecich i tężnica mała (Ischnura pumilio). |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
| Mostek na rzece Szeszupie w miejscowości Pobondzie stanowisko nr 8, był dobrym miejscem do obserwacji ważek. Niektórzy obserwowali ważki z góry, bezpośrednio z mostu, inni brodzili w wodzie w poszukiwaniu larw i wylinek, jeszcze inni natomiast przeczesywali pobliską łąkę, by stwierdzić, jakie ważki żerują w okolicy. Nie zabrakło smaglca ogonokleszcza (Onychogomphus forcipatus), dwóch gatunków miedziopiersi i świtezianek, a po pokaźnym zbiorze wylinek, stwierdziliśmy też rozród gadziogłówki pospolitej (Gomphus vulgatissimus). |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
| Rezerwat Głazowisko Bachanowo stanowisko nr 9 w dolinie Czarnej Hańczy to fragment łąki o powierzchni pokrytej głazami (ok. 10 000 szt.). |
|
|
||
|
|
| Uczestnicy sympozjum skupiali się głównie na samej rzece Czarnej Hańczy stanowisko nr 10, gdzie oczekiwaliśmy szklarnika leśnego (Cordulegaster boltonii). Kilku osobom udało się zobaczyć osobnika terytorialnego, natomiast dzięki Konradowi Wiśniewskiemu i Grzegorzowi Tończykowi, mogliśmy nacieszyć się złowionymi larwami tej pięknej ważki. Podczas czerwcowej wizyty, znaleźliśmy 4 wylinki szklarnika i jedna trafiła jako eksponat do siedziby Suwalskiego Parku Krajobrazowego. |
|
|
||
|
|
|
Przed powrotem do miejsca zakwaterowania, na koniec badań terenowych, zaglądamy jeszcze na plażę nad Jeziorem Hańcza. Miejsce to oznaczamy na mapie jako stanowisko nr 11. W czerwcu obserwowaliśmy tam kilka gatunków ważek, tym razem nie mamy takich osiągnięć. Wracamy na obiad, a wyniki czerwcowych obserwacji uwzględnimy w przygotowywanym do Odonatrixa artykule. |
|
|
||
|
|
| Wieczorem, miała miejsce kolejna porcja wiedzy w postaci posteru Szymona Śnieguli, druga część prezentacji Nikoli Góral, opowieści z dalekich krajów małżeństwa Magdaleny i Grzgorza Jędrów oraz Alicji i Pawła Czechowskich oraz ważki i pająki Konrada Wiśniewskiego. |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
„Wszystko co dobre, szybko się kończy” — stare powiedzenie, ale jakże prawdziwe, bo dobre było wszystko: pogoda, która dopisała, ważki, których nie zabrakło, miejsce, w którym stacjonowaliśmy i gospodarz, który karmił nas po królewsku, a sam Suwalski Park Krajobrazowy zachwycił nawet tych, którzy jeżdżą tam regularnie. Kilka dni, kilkanaście wykładów, 23 uczestników, 47 gatunków ważek! Nikt jednak nie zliczy momentów uniesień i radości ze wspólnego „ważkowania”!
Wracamy do naszych spraw — pozostaną piękne wspomnienia, ale nie wszyscy udali się prosto do swoich domów. Niektórzy jeszcze zwiedzali malownicze okolice Suwalskiego Parku Krajobrazowego i nie ma im się co dziwić. |
|
stwierdzono 47 gatunków — tu zdjęcia niektórych z nich |
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|